Advisor during the week, but party hardy.......

Siyauw Bona my darlings,

Na een inspannend weekend vorige week, was het deze week tijd voor wat ontspanning. Aangezien Dwayne nog niet helemaal orde op zaken had, wat betreft zijn schriftelijke taken, mocht ik ook deze week weer lekker in the operating office werken.

Eigenlijk vind ik het wel prima; elke werkdag loopt van 08h00 tot 17h00, de weekenden heb ik vrij en ik krijg verschillende projecten met steeds meer verantwoordelijkheden. Zo vertrouwt Dwayne me op dit moment het hele roostergebeuren (permanent en casual staff orders), de beverage control en zelfs het beantwoorden van zijn e-mails al toe. Ik werk er pas iets meer dan een maandje en meneer laat mij het meeste van de papierhandel al doen, waarvan hij aan het eind van iedere maand verslag moet afleggen aan de general managers (Andries en Maurice). Stel je voor dat ik een fout maak, dan is hij flink de pineut….

Daarnaast is maart het begin van het financiële jaar voor The Birchwood Hotel. Alle departementen moeten daarom aan het eind van deze maand hun kosten en omzet plaatje aan de managers presenteren. Gelukkig heb ik een redelijk goed voorbeeld van een format voor zo’n kostenplaatje, vanwege mijn voorkennis uit mijn economische modules, waarin ik de financiële consequenties voor verschillende modelhotels heb mogen uitwerken. Uiteraard worden in dit geval de cijfers niet op een presenteerblaadje aangeboden, maar moet ik verschillende mensen van verschillende andere departementen bellen of mailen om zo meer gegevens te krijgen. Uitdagend, want je wordt van het kastje naar de muur gestuurd. Toch vind ik het wel apart dat ze die gegevens aan ‘zomaar een intern’ geven. Zo blijkt wel dat het een vrij informeel hotel is, waarin iedereen iedereen vertrouwd en helpt. Waarschijnlijk moet ik volgende week mijn financiële gegevens presenteren aan Maurice (de G.M.); Spannend! Maar als ik zo Dwayne’s complimenten op mijn werk mag geloven dan komt dat vast wel goed!

Na een week vol cijfertjes was ik blij dat het weekend was, eventjes geen cijfertjes, ik kon na vijf dagen puzzelen namelijk geen cijfertjes meer zien. Het afgelopen weekend was anders dan andere weekenden. Dit keer geen uren durende rondreizen en stedentripjes, maar gewoon ouderwets ‘uitslapen’ (voor zover dat hier natuurlijk gaat door brommende overvliegende vliegtuigen). Tegen tienen werden we sowieso allemaal ons bed uit gebonkt. Buiten galmde namelijk de muziek van H2O; het hipste feest van Zuid Afrika. Het wordt maar 2x per jaar gehouden en het lijkt een beetje op Extrema Outdoors. Met 9 podia en meer dan 50 DJ’s, moest dit op voorhand al bijna een geslaagd feestje zijn. Als je daar nog bij optelt dat het aan het water plaatsvindt en dat de temperatuur en de kleurige cocktails direct een erg aangename dag voorspellen, kun je je wel voorstellen dat mensen zelfs uit Kaapstad voor een bezoekje op en neer komen. Uiteindelijk waren we om half twaalf ready to go. Met zijn achten (Rudy, Nick, Stephan, Robert, Nicole, Joyce, Laura en ik) hebben we een geweldige en eigenlijk vrij onbeschrijfbare dag gehad. You should have been there to know how it was.

Tegen een uur of zeven ’s avonds kwamen we nog meer mensen tegen. En niet zomaar mensen, maar Nederlanders. En niet zomaar Nederlanders, maar Maastrichtenaren. Je raadt het al, ook de meute uit Johannesburg was naar Boksburg gekomen om te genieten van H2O. Op een gegeven moment stonden we zelfs met een groep van zo’n 20 man compleet los te gaan op de denderende beats die luid vanaf het main stage klonken. Naarmate de avond verliep begon de groep echter weer kleiner en kleiner te worden. Een voor een strompelde iedereen moe maar voldaan naar huis, maar je raad het al, ik natuurlijk niet… Ik ben tot het bittere eind (samen met Robert) blijven feesten, ik ben namelijk nog niet zo’n party hardy dat ik in Zuid Afrika alleen op een dance feest ga rondlopen. Het verschil met feestjes in Nederland is, dat het alweer licht wordt wanneer het daar afgelopen is. Hier eindigen de feestjes op een meer schappelijke tijd (02h00). Al met al hebben we het nog steeds meer dan twaalf uur volgehouden… En ook wij zijn op den duur moe maar voldaan naar huis gegaan.

De volgende dag waren we allemaal moe, brak, lamlendig (en sommigen misselijk) van de dag ervoor, dus hebben we besloten om een ‘chill-en-relax dagje’ in te lassen. Geen van ons had echter zin om de hele dag in huis op de bank te hangen, dus met onze trouwe vierwieler zijn we een bezoekje aan Sandton gaan wagen. Daar hebben we het shopping mall bezocht en even op een terrasje gezeten, totdat we besloten dat daar eigenlijk ook niet veel te doen viel. Uiteindelijk zijn we maar weer naar huis teruggekeerd, waar we gezamenlijk een filmpje hebben gekeken en voor het eerst in lange tijd eens echt op tijd naar bed zijn gegaan, klaar voor de volgende week.

Volgend weekend is het Pasen, oftewel weer een lang weekend vrij voor alle interns. Dit maal zijn zelfs Rudy en Nick van plan om erop uit te trekken, dus van deze gelegenheid willen we gebruik maken om met zijn allen op pad te gaan. De gewenste bestemming is Drakensberg. Ik ben benieuwd of het een beetje te doen is, want zoals jullie weten is het hier nu zomer. En in de zomer zijn alle kindertjes vrij van school, oftewel het mocht nog wel eens erg druk zijn op de weg en wellicht uitverkocht waar we ook komen. Uiteraard krijgen jullie volgende week weer een update van die avonturen.

Voor ik het vergeet te zeggen: de foto’s van al mijn avonturen zijn nog steeds te vinden op www.picasaweb.google.nl/sabine.van.hoof/southafrica#

Dikke kus

Sabine